Seni seviyorum...
Vuslatı meçhul Sevgili
Uzağımda olsada
Bedenin,kokun...
Yanıbaşımdasın aslında
Bir nefes yakınımda...
arafta bir Mina
haykırır nefretini dünya ya
bir rûya hali ruhunda
yol yok...
çıkış yok...
ne dünya da ne başka bir âlemde
gözlerindeki neş-e gitmiş
hüzün gelmiş yer etmiş
ne kadar gülersen gül
gözlerin seni ele veriyor
damlalar akmak için birbiriyle yarışıyor
sakın suçlu arama
Biledim gözpınarlarımdaki yaşları
Çıkamasın diye dışarı
Kalsın hep gözlerimde
Aksın tâ derinliklerime
En beyaz
En duru hâliyle
Hırçın dalgalar
Çarpar yüreğime
Gemiler misâli
Demir attığın günden beri
En derinime...
Bir martı olsam
Üşüyordum gittiğinden beri
Senden vazgeçtiğimden beri
Görmek istedim seni
Hiç konuşmadan
Durmak yanında ısınırcasına
Ve anlam veremedin ''gel'' deyişime
Bir varmışım,
Bir yokmuşum...
Bir varmışım,
Bir yokmuşum...
Ben bir masal,dünya bir düşler sahnesiymiş.
Şimdi tekrar varolmuşum...
parmaklarındaki asil, zarif ve şeffaf çizgiler
kuzeyden güneye doğru inerken
bakışların iklim değiştirdiler
o çizgiler ki kaderinin yolları...
nihavend makamında esen
Bir senfoni kulağımda
Masal anlatırcasına
Masalı yaşarcasına
Tınısı Sen
Notalar Sen
Düşlerde kanat çırpmak
Başım omzuna,
Kalbin kalbime çok yakıştı.
Kağıt kesiği yaralarım tanıdı ben den önce seni,
Sanki bin yıllık bir aşkın ispatı gözlerin.
Bir gelsen ah bir adım gelsen
Ayaklarım sabırsız sana koşmaya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!