Behçet Necatigil,
çalışma odasına çekildiğinde
evde yürüyen kedinin ayak sesleri duyulurdu.
1.
1970 Yılının Eylül ayı..İstanbul Atatürk Eğitim Enstitüsü. Fikirtepe. Padişah V.Murat'ın av köşkünün bahçesi.. Bugün İstanbul Atatürk Fen Lisesinin bulunduğu alan..Daha önce girdiğimiz sınava yuvarlak bir sayıyla bin erkek, beş yüz bayan başvurmuş.. Alınacak yatılı öğrenci sayısı beş erkek, beş bayan.Bin erkekten beş kişinin arasına girmek, benim gibi taşradan gelmiş biri için çok zor. Önce yazılı bir sınava katıldık. Sınavda sanırım yüzün üstünde öğrenci var. Sınavda en başarısız bendim belki de..Ne Divan Edebiyatı, ne de dilbilgisi..TÜRKÇE ÖĞRETMENİ olmak için sınava giriyorduk.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta