Sabah güneşim gözlerindeydi
Araya girdi karanlıklar
Gözlerin karanlıklar elinde kaldı
Odanda hüzün
Ellerim ellerinsiz
Keder güneşim oldu
Çiğdem sarısı gönül bahçem
Kuruyan dallarda yeşil hatıralar
Gönül toprağım sürgün vermiş
Allara morlara boyanmış filizler
Kara kış beyazında uzayan yollar
Yol yorgunu umutlar
Kara gecenin devşirdiği
Uzayan yalnızlığım
Uzayan yalnızlığım
Sensizliğim
Gitmezsin diye umud eden bekleyişim
Kalbime üşüşen yaşlar
Yine düşler kuralım
Umudu yüreğimize
Hayat sevinç olsun
Ekilsin düşlerimize
Sabah güneşi çayımız
Demlensin içimizde
Gözlerinin dokunduğu yerlerde gözlerim
Dolaştılar baktığın yerleri birer birer
Gözlerindeki hayaller gözlerimde
İçlerinde çocuk özlemlerin
Seyrederim
Akşam olur dolar gece
Sokulur odalara siner duvarlara
Dip köşe yalnızlığımla beraber
Bir uzun gece
Yine yalnızlık bu gece de
Yine duvarlar bu gecede
Bir damlaydın bir yağmur
Bir çiçektin yalnız toprağımda
Gül pembesi şimdi
Sarı çiğdem
Açmaya hevesli mor leylak
Boranların mağlubu kırıldın mı
Bir çay demledim
Gözlerimde umut sağanağı
Sevgimiz daim olsun
Umutlarımız dua sağanağı
Gitsin kederimiz
Yalnızlığımız
Yokuş dibinde mutsuz yalnızlığım
İncindi kelimeler
Hüzneder yakarışlar
Varlığım neye yarar
Yorgun düştü çabalar
Hayat bucağında
Ellerin mi oldu
Kara gözlerindeki kalbin
El olmuş kalbindeki derin gözlerin
Sözlerine asılsam
Derinlerine dalsam
Yıksam duvarlarını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!