Ne yapayım,
Tutmaz hiçbir şey yokluğunu.
Bıraktığın gölgenle,
Bitti hayatımın duruluğu
Gecesefaları içinde,
Ne kalır bizden.
Onları dinlemem bile,
Hala aklımda sen varken.
Denizi gördüm.
Ama unutamıyorum işte.
Dar, beyaz sokaklarda,
Begonvil kokun aklımda işte.
Ben gidiyorum,
Yalnızlığı bitirmeye, Bodrum limanına.
Belki karşılaşırız,
Begonvil çiçeklerinin altında.
Ne yapayım,
Tutmaz hiçbir şey yokluğunu.
Bıraktığımız gölgeler varken,
Gitmeliyiz deniz fenerine doğru.
Kimbilir.
Bu yalnızlık biter Bodrum limanında.
Masalar arasında dans ederiz,
Begonvil çiçekleri etrafımızda.
Kayıt Tarihi : 23.7.2019 08:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!