Göz kapaklarım kapanıyor
Yavaş yavaş gecenin mahmurluğunda
Sensizlik sisi çöktü gönlüme
Umutsuzluğu soludum her nefeste
Her yanımı kapladı yalnızlığım
Büyülü gözlerine kapıldım bir kere
Zaman sensiz yaşamayı öğretti bana
Özlemin yüreğimi ara sıra yoklasa da
Sadece buruk bir gülümseyiş olur dudağımda
Bir tek ellerim alışamadı yokluğuna
Üşüyorlar hala
Sen yoksun
Kasvete boğuldu gökyüzü
Kara bulutlar kapadı güneşimi
Söndü tek tek hayallerim
Durdu zaman
İki aşık gül yaşarmış
Sevgi ülkesinde
Sihirliymiş ölümsüzmüş ikisi de
Bir gün Mecnun
Leylası için koparmış birisini
İndirmiş yeryüzüne
Seninle konuşmak ne mümkün
Vallahi benim suçum değil
Bakışların değer değmez gözlerime
Muzip bu sözcükler
Sağa sola kaçışıp saklanıyorlar
Söylemek istediklerimin
Senin için atan şu ürkek yaralı kalbi yelkenli yaptım
Deniz gözlerinin ucsuz bucaksız enginliğine bıraktım
Yüzüne hasret fırtınalı gecelerimde resmine baktım
Gülüşünün dingin huzur verici limanına demir attım
Attım kendimi gecenin kollarına
Daldım senli rüyaların en tatlısına
Esiri oldum gizemli gözlerinle bakışlarına
Kurtuluşu yok düştüm bir kere aşkın ağlarına
Şarkımın bestesine sevgi katan ezgiler
Her sabah kalkarken
Kendime söz veriyorum
Uyku perisi geldiğinde
Bir daha onu üzmeyeceğim
Gel gör ki
İlham perim rahat bırakmıyor
Mutluluk ve Hüzün
Kişiye göre göreceli
Benim için
Senin
Tek bir gülüşünle
Tek bir dudak büküşün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!