Bedirhan'a mektuplar.. Şiiri - Osman Kılıç

Şimdiydi adını dilimde yakaladım
Kaçırdığım kaçıydı bilsem de mühim değil
O sesin tılsımını hasretle kucakladım
Ellerimi ısıttım nefesimin buğusu söndü
Sevinçten ve şaşkınlıktan öylece bakakaldım
Döndü bütün çocuklarım çocukluklarım
Bütün çılgın atlarım terleriyle bir döndü
Şimdiydi adını dilimde yakaladım
Bütün gülmekti yüzler-bütün gözler gülmekti
Bütün erkek çocuklarına senin adını taktım..

Matematik edebiyat ve satranç
Gözlerimin aynasında öyle parlar cevherin
Önümde ve arkamda koşan binlerce ışık
Her ışığın yüzünde bir başka güzel yerin..
Başlangıcı ve sonu kestirilemeyen
Bir coşku bir sevinç bir hastalık
Daha çok bir efsundur ikimizi kucaklayan
Matematik edebiyat ve satranç
Kadar zevkli anlamlı ve derin..

Şimdi yatağıma uzanıp birkaç şiir okumalıyım
En sevdiğim birkaç şiiri ama mutlaka uzanarak
Dünyayı bir kitap sanarak yani
Dünyayı bir yatak sanarak
Uzandığım gibi sarmalanarak-çeşit çeşit kollarla
Uzandığım gibi kollarımda sevgilim..

Şimdiydi yüzünü gözümde yakaladım
Ayrılığımız dedim.. bir sene bile değil
Oncasının içinden aldım senin yüzünü
En kuytu ve en derin yerlerime sakladım
Ben senin al yüzünü binlerce kez öperim
Ben senin bal yüzünü ben senin gül yüzünü
Nerde görsem-görmesem.. hiç doymadan öperim..

Nereden nereye gittiğimi hatırlamak için
Birazdan odamda birkaç tur atabilirim
Biraz dahiliye vakası biraz farmakoloji
Sıkılınca elbet gelecektir ellerin
Sıkılınca parmakların çeşit çeşit çiçek sunacaktır
Sıkılınca yumruk olabilen parmakların
Sıkılınca dünyayı saklayabilen parmakların
Ben senin parmaklarını açar açar öperim
Ben senin parmaklarını birer birer öperim..

Mart 07