Gözlerin göremediği,
Aklın tasavvur edemediği,
Alabildiğine bir dünyaydı dostluğum.
Bir çizgi çektin,
Elinin uzandığınca,
Bir çukur açtın,
Avuçlarının aldığınca,
Benim dediğin,
Bir tohum ektin içine,
İhanet…..
Hazmedemedin,
Verilen genişliği,
Verilen bolluğu,
Parmaklık koydun önüne,
Oradan bakmaya mahkumsun şimdi,
Gardiyandan başka gören,
Parmaklıklardan başka dokunan,
Halini soran olmayacak hiç,
Ne olup bittiğini de anlayamayacaksın,
Ta ki,
İhanetin seni bulana kadar..
Kayıt Tarihi : 5.12.2005 09:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!