Hoşçakal Şiiri - Mehmet Yıldırım 2

Sana verdiklerimle yetinmesen de
Be nankör, Allah'tan çekinmesen de
Giderken önümden çekilmesen de
Her zulmün mutlaka bir sonu vardır.

Bir beceremedin insan olmayı
Öyleyse hak etti yüzün solmayı
Bırak şimdi saçın başın yolmayı
Bu sona getiren bin sorun vardır.

Yepyeni bir hayat; al şimdi baştan
Gördün artık kırma; kalp değil taştan
Merhamet öğren ki kurttan ve kuştan
Mahzun olan kalplerin sahibi vardır.

O kadar boş değil dünya denen şey
Boştur ama çok da hoş çalıyor ney
Yanına kalamazdı yaptıkların hey!
Yırttığın bir ömrün terzisi vardır.

Beni her gün itip kakacaktın ya
Dünyayı başıma yıkacaktın ya
Öldürtüp kenara atacaktın ya
Her dilin kendine bir zehri vardır.

Hoşçakal