Bedel Şiiri - Erhan Turan

Ben hayatım boyunca hep hayalini kurduğum bir ışığın
peşinde koştum,
Koşar adımlarla koştuğum çok ışıklar gördüm zamanla,
Gördüklerimin yalancı ışık olabileceğini düşünmeden,
Ve her gördüğüm ışığın sonunda,
Hayatımda iz bırakacak bir bedel ödedim...
Her insanın hayatı boyunca ödediği bedeller vardır...
Kimisi bunu hayatıyla öder,
Kimisi özgürlüğüyle,
Kimisi de hayatında hep bir yara olarak kalacak yalancı
aşklarıyla...
Benim de bedelim,
Olmayacak şeylere umutla koşup durmak oldu...
Ve her ulaştığımı sandığım hedefte,
Koskocaman bir hayal kırıklığıyla ayrılmak oldu...
Sırtıma yüklenen her hayal kırıklığı,
Bana bir bedel daha ödetti her seferinde...
Ve her bir bedelin sonunda,
Biraz daha kayboldum hayatın çirkefliğinde...
Bir kayboluş mudur hep kayboluşlarda yürümek,
Boş bir koşuş mudur, sevdaların kollarına koşar adım
gitmek,
Anlamsız mı yoksa, yüreğinin sesine kulak vermek?
Bilen varsa söylesin; sevda, aşk, mutluluk ne demek?
Buna varmak için illa bedel mi ödemek gerek?

Ey ihanetleri kendine amaç edinmiş adamlar, kadınlar...

Hesap soracak elbet, güle ulaşmak için ezdiğiniz papat-
yalar,

Boğazında düğümlenecek bir gün sevda zehirleri...
Sizin de içinizi yakıp kavuracak o yaşadığınız mutluluk
zemheri.
Bedelini ödemeyenlerin, bedellerini ödeyeceği günün
gelip çattığı zaman...