Ben hep kendimden nefret ettim,
Kendimi bildim bileli.
Ne kendim olabildim ne de bir başkası
Ağır oldu ama yaşamanın bedeli.
Beceremedim mutlu olmayı,
Her şeye rağmen!
Beceremedim sevmeyi, sevilmeyi
Her şeye rağmen!
Beceremedim gülümsemeyi,
Hatta güzelce ağlamayı,
Bir de bırakıp gitmeyi…
Beceremedim,
Beceremiyorum,
Beceremem de,
Beceremeyeceğim de,
Gönlümde kışken
Ömrümde bahar yaşamayı…
7 Mayıs 2015 Urumçi
Enver HamitKayıt Tarihi : 27.11.2016 14:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!