Bebegime... Şiiri - Suat Oktay

Burada gunler kisa, gölgeler uzun oluyor bebegim!
kislari soguk ve karanlik...
Biraz cikinca gunes, uzayiveriyor gölgeler;
gri adamlar gibi, yayiliyor kar uzerine...

Ben gölgeden hic korkmadim bebegim;
varsin gölge korkaklari yavsak olsun!
ben asla korkmam:
ne gölgeden, ne yalnizliktan, nen de yalancidan...
lakin yalandir, zemberek olan
zemberek cözulup, yalan soktu mu?
yilani da, seni de, beni de zehirler bebegim...
yalan gercegin zehri, zehrin gercegi!
ben senin kadar gercek, gercek kadar zehirim...
yilan beni isiramaz, benim gölgem burada
daha da uzuyor, cunku...

unuttun mu, yoksa?
boyum 1.94`tu, bebegim!

6-01-2004 (Nödinge-Göteborg