Bazı Mekânlar Lâ Mekânlar

İnsanın içi kadar sert bir mermeri masa yapmışlar,
O dört ayağıyla altında,bense iki ayakla oturur yazardım .
Bir kırık vantilatör vardı kenarda görevini layığıyla yapamadıkça bağırır .
Yüreğimin pişmiş harçtan tuğlası ,kim bilir hangi işçinin ekmek parası
Kalbimle beynim sevişir,ben oturur yazardım
Oturur yazardım lâ mekanlarda

Hava tam istediğim derecesinde
Yanımda isteklerini bağıra cağıra halleden bir kediyle
Kulağımda istemeden tıngırdayan bir saz
Çalmazsam ölürüm derecesinde

Lâ-mekan olan birkaç yeri kalmış insanlığın
Tutku bacım olmuş,efendilik sevdam
Yazmazsam ölürüm derecesinde

Hemen sağ aşağımda yeni nesil bir tatlıcı
Oturanlar acı acı yer almak ister gibidir hayatın en tatlı tarafından
Bense hiç oturmazdım oralara , sigaram daha tatlı gelirdi
Acı yerlerde yerimiz ayrılmışsa demek ki !

Misal ,,,
Müşterisi olmayan patronları severdim ben
Sinek avlayan gözleriyle, daha fazla değer verirdi bize
Siftahı benden olan dükkanları severdim
Sadece benim oturduğum mekanları sevdiğim gibi
Şiiri sevdiğim gibi
Dostu sadece ben olanları ,
Sevdası sadece sen olanları sevdiğim gibi
Hobiyle beraber bazen fobi gibi
Ahh benim lâ-mekanlarım ahhh !
Seni bir gün keşfeder Kolomb diye ne korkuyorum bi bilsen

Arada bir kalkıp dünyaya bakıyorum
Mekânın dışında bir heykel parçası, heyecanlı mi heyecanlı !
Çocuklarım betona kumdan kuleler yapıyor
Bu çocuksu ruhlar nerdeyse oyun ordadır
Heykellerin önünde ağıtlanırlar oyundan kalan zamanlarda
Bu şehre onlar gibi bakmak istiyorum
Bazı şeyleri yaşamamış olmak
Yoldaki tümsekleri umursamamak,
Yaya geçitlerini sadece yaya olduğumda sevmemek
İstemiyorum her sokak düzlük olsun
İstemiyorum her bir şey dört dörtlük olsun
Bir gün yeniden çocuk olacağıma inanarak
Mekânların dışında bir yerde,kutsal kaynaklardan akarak
Çığıl çığıl yakınarak şehirlerden kumsallar yapacağız bir gün !
Şuan için kumdan kaleleri yıkma yeter,
Mekânımı bozma yeter
Sensiz de bir hayatın kurulacağını çocuklar sana öğretecek .

Daha bu ilk yaratımı insanlığın mazur gör!
Acemiligi ruhumuzda faniliğin mazur gör !
Daha burnumuzda binbir özlem mazur gör !
Hâlâ yarın sabah oluyor mazur gör !
Birkaç sen kokmayan yer kalmış,orda uyuyor uyanmıyorsam mazur gör!
Zifiriyiz tüm ülke mazur gör !

Ben bu mekânda çok yandım
Ben ruhsuz olduğu masalına gece gündüz inandığım sokaklarda ruh buldum
Sudan arta kalan dünyayı tek gecede sırtlandım
İlk yaratılmışlığın verdiği acemilikle bazen yere düşürdüm
Bundandır o sizin şereflere içişiniz
Bundandır dünyayı plaklarla arayışınız
Tek kişikik bir lâ-mekan nelere kâdir
Bundandır doğa tarafından cezalandırılışınız
Geçecek mi diye bana sordunuz,,,
Ben dedim "Dünyayı sırtıma bindirmeyin diye "

Mekânımı terk ediyorum yavaştan yavaştan
Usul usul yıllardır yapmak istediğim gibi
Pahalı ranzalar istemiyorum
Ucuz bir tuz istemiyorum
Ama terk ediyorum
Yanımdaki kedi zaten ağlak, sağdaki tatlıcı epey yeni nesil
Vantilatörün yenisini almışlar
Mermerler epey yumuşamış, dağlar yamuk yumuk
Sen geldin oturdun diye değil inan
İnanmıyorsun değil mi ?
İyi tanıyorsun beni
"İki gemi geçsin dedim diye mi oldu bu betonarmelerden ? "
Ondan mı rahatım iki paralık dolu arbadenden ?
Suçluluk alnıma işlemiş diye mi vazgeçtim bu bedenden ?

Yeni mekan arıyorum
Arayışımızı bozma yeter
İnsanlık olarak yeni bir yaratılış arıyoruz
Kimsenin oynamadığı yeni oyunlar,
Kimsenin geçmediği yaya geçitleri ,
Yeni bir şehir belki seksen iki plaka...
Yeni bir ölü arıyoruz bir sahilden ibaret olmayan ,
Mekânımı terk ediyorum...
Yeni bir mekan arıyoruz ilanlarla sabit !
İbaretlerle ibadet olmayan ve sana tapmayan bir yer,,,

Önce bir doğruldum , başta çocuk gibi sandım
Yetişkin doğruluşuymuş ,farkediliyor beli bükükler tarafından
Bileğimden elime doğru bir karalık
Mürekkep desem değil,kalem karbonu olsa gerek
Ellerimde kağıtların kirmani keskinliğinde yarasıymış
Eninde sonunda doğruldum
Bir şey hatırlayarak kalktım ve hatırladıklarımız bana güç verdi
Kalktım ki ne kalktım !
Kaçmaya benzer ayaklarım olduğunu hissettim
Fakat bir baktım ki çevreme
Herkes kaçar adımlarla ilerlemektedir
Herkes bir yer aramaktadır
Lâ-mekan sevdası olan bir ben değil mişim !
Bir sevindim bir bilsen
Artık insana benzer nefes alımlarım olacaktı

Haa ! Mekân da müze yapılacakmış öyle dediler...
Kedi hâlâ yaşıyormuş
Masayı daha sertiyle değiştirmişler
İnsanı daha yumuşağıyla
Eyvallah !