Bazı küçük acılar Şiiri - Gülcan Arıkan

Üç beş eşyan kaldı bende
Kırk yıl hatrın var cezvemde...
Ben bu dertle ölürdüm belki
Ölür mü insan bu yüzyılda
Onca sorumluluk varken
Ölür mü insan aşk acısından
Aşk acısından ölmek o kadar lüks ki
Bunca sıkıntı içinde...
Aksaray'da köprü altında uyuyan adam
Ayakları çıplak,hayatı perişan...
Ölüyor mu mesela
sırtında yük taşıyıp
dört çocuğuna ekmek götürmek zorunda kalan...
Ölüyor mu bunca yorgunluk içinde
Bunca insan...
Omuzlarında asırlık yorgunlukla
nasıl güzel gülümsüyor mesela
Şishane'de gül tohumundan kolye, küpe
yapıp satan güzel adam...
Üç beş eşyan kaldı bende
Kırk yıl hatrın var cezvemde
Yazmamaya yemin etmiştim
Tutamadım yeminimi yine
Bir gün çıkarsa karşına bu dizeler bir yerde
Beni hatırla ve kendini oku bir kez daha benim dizelerimde...
Sen bu dizelerle karşılaştığında birgün bir yerde
Ben bu dertle çoktan ölmüş olurum belki de...