Bazen Şiiri - Gülcan Arıkan

Bazen fazla yorulur insan,
Hani fazla acıkır ya bazen ya da fazla susar suya...
Bunun gibidir aslında,
Bazen fazla yorulur insan,
Dinlenecek bir durak arar yolun ortasında...

Bazen fazla susar insan,
Hani konuşmaya da fazlaca meyillidir ya zaman zaman,
Bunun gibidir aslında,
Bazen fazla susar insan,
Onu duyacak birini arar yine de,
Onu duyacak birini sessiz çığlıklarından.

Bazen fazla üzülür insan,
Hani fazla güzel kokar ya yeni açan çiçekler,
Ya da toprağın kokusu yağmurun ardından...
Bunun gibidir aslında,
Her güzelliği yaşarken bir gün kaybedeceğini bilmek gibi...
Bazen fazla üzülür insan,
Kederini dağıtacak bir sebep arar hikayenin sonunda...

Bazen kendine fazla ağır gelir insan,
Hani fazla düşünür ya bazen,
Bir dönem ödevini bitirmek,
Ya da önemli bir şey icat etmek,
Sanki bir mucit gibi...
Bunun gibidir aslında,
Bazen kendine fazla ağır gelir insan,
Yükünü hafifletecek bir derman arar
Kendisini perişan eden ağırlığının çıkmazında.

Bazen fazla ağlar insan,
Hani fazla güler ya mutlu olduğu zaman.
Bunun gibidir aslında,
Bazen fazla ağlar insan,
Gözyaşını silecek,tükenmez bir silgi arar,
Tükenmeyen acılarına...