Bazen Şiiri - Erkan Şenol

BAZEN

Bazen çukur aynada
Bakabilmeli insan kendine
Nasılmış kaşı, gözü, burnu?
Nasılmış bakışı, duruşu
Hatta aynanın ardından görünen ruhu?

Bazen çukur aynada
Bakabilmeli insan kendine
Acaba bir yetimin başına eli yetişiyor mu?
Bir düşkünü kaldırabiliyor mu ayağa
Düştüğü tüm bataklıklardan?

Kimse yok mu sedalarını
Duymayanlarız Kafdağı’nın ardından
Öyle yüceyiz ki vehmimizde
Kimmiş uyandıracak
Bizi bu vurdumduymazlıktan?

Bazen bakabilmeliyiz kendimize korkmadan
Bir çukur aynanın ardından…