Bazen sana da olur mu bilmem;
Bir garip çarpar yüreğin...
Ruhun ayrı alemlerde uçarken,
Bedenini izler;
Bir annenin bebeğini seyrettiği gibi...
Sözcüklerini salıverip uluorta,
Başıboş bırakırsın ellerini...
Bedenin doyasıya kahkahalar atarken,
Süzülürsün martılara inat...
Bazen sana da olur mu bilmem;
Kapatıp gözlerinin saatlerce düşünürsün...
Ta ki nerede olduğunu unutuncaya;
Ta ki kalbin duruluncaya;
Ta ki eski bir hatırayla vuruluncaya dek...
Kimsenin umurunda değilsindir:
Bir bir kanatıp eski yaraları,
Kanından kurtulmayı beklersin,
Ta ki acı yok oluncaya;
Ta ki kanın kalmayıncaya;
Ta ki birşey olmayıncaya dek...
Bazen sana da olur mu bilmem;
Neden olduğunu bilmeden ağlamak istersin...
Belki gerçekten acı çektiğinden,
Belki sadece ağlamak istediğinden,
Ağlamak istersin,
Ta ki kalbine varıncaya;
Ta ki gönlünü kandırıncaya;
Ta ki yeni bir aşk
Olanca içtenliğiyle seni sarıncaya dek...
Bazen sana da olur mu bilmem;
Eski şiirlerini okursun gülerek...
Geçmiş acılara gülersin umarsızca,
Ta ki acılar azalıncaya,
Ta ki yüzün gülünceye,
Ta ki yeniden üzülünceye dek...
Yaşamak benim hatam değil,
Hesabını ben vereceğim;
Ödül olarak sonsuz yaşam değil,
Dikenli bir gül dileyeceğim...
28.01.2001
00.48: 25
Kayıt Tarihi : 23.7.2002 17:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!