Şiirler yazarım bazen bir kuytuda
kendimi atıp
en tenha yalnızlıklara
kimbilir kimleri anarım
ben bile unuturum bazen
nerden tanırım
güzel geçmişleri gelir aklıma
içim acınası tenha
bu halde görünce onları
gizliden kaçar giderim görünmemek için
çünkü gözlerim saklayamaz hiç bir ifadeyi
hele hele
buruk bir ağır ifadeyi...
süzme zehir sanki
belki
engüzeli geçmişten gizlenmek
giz olmak
susuturmak içimde
çığlıklarla susan meleği
koyvermek
ve acıyan heryerine basmak en güzeli
o izmariti
belki sessizce ölmek
kimseden habersiz.
Kayıt Tarihi : 8.11.2010 05:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eskiden tanıdığım insanları beklemediğim bir halde gördüğümde içimde olan bir burukluk bu şiirin hikayesi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!