Bayramlar Şiiri - Figen Çelik

Bayram geliyor coşkulu
Sevinçli bir o kadar da hüzünlü,
Ne Ana, Ne Baba ne de bir akraba elini öpeceğim
kimsem yok.
O gün bakıyorum herkeste bir heyecan, bir telaş,

Kimi ilk gün annaesine,kimi babasına, gitmeye hazırlanıyor.
Kimi arkadaşlarına,dostlarına koşuyor,
Onlara baktıkça içim burkulup, gözlerim doluyor,
Sevimcim hüzne, kedere dönüşüyor,

O anda diyorumki dünya bomboş, hani yanında sevdiklerin,
Hepsi birer, birer gittiler,
Bu fani yalan dünyayı terk ettiler,
İnsan oğlu nedirki dünya da misafir.

Sayılı günleri bir gün gelip tükenecektir,
Zamanı geldiğinde gerçek dünyasına göçüp gidecektir,
Bu gerçeğin her zaman farkında olmana rağman,
Bunu kabullenmek çok zor, çok acı,

İşte benim bayramlarım hep gözü yaşlı, hep hüzünlü,
o gün geldiğinde tek tesellim çocuklar,
onlar masumlar, onlar olmasalar bayramların tadı,
lezzeti olmaz.
Renk,renk, çeşit,çeşit giyinirler,

Hayatı toz pembe görürler,sevinirler, sevilirler
Bu bayram onların çocukların bayramı,
dizilirler bir sıraya neşe saçarlar etrafa,
hele bir de bayram harçlıklarını alırlarsa,

Değmeyen onlara paha biçilmez mutluluklarına
Bu bayram kutlu olsun tüm çocuklara,
Tüm dünya alemine,
Yediden yetmişine Türk milletine