Bir ince çizgide gidiyor insan
Düşünmeden dünyaya dalıyor inan,
Bir gün varsın,bir gün yok! geçiyor zaman
Hülyalara dalma, gel sende uyan.
Kalp kırmak bir sanat mı! ne de çoğaldı
Bir dost varmış ta uzaklarda
Sesi yürekten gelirmiş uzak olsa da
Dua edermiş herzaman elleri semada
İki damla yaş ve sevgi var orada
Samimi,”sonsuza açık” bir dünyada…
Bir demet gül aldı önce eline
Sonra kokladı kokladı yine
Ne güzel bir duygu doldu kalbine
Anlamaz beni dedi vazgeçti sonra…
Yol uzundu hayat kısa
Hava soguk güneşler terk etmiş beni…
Sevda kayıp, kalp kırgın, gözler nemli,
Ve sevda iklimine hasretim şimdi
Baharı umutla bakler gibi…
Hüzün mısralarında dolaşsamda şimdi
Sabah dörtbuçuk dedimi bir nida Koguş kalk!
Tıraşını çabuk Ol,palaskanı tak!
Etrafına bakınma önüne bak!
Rahat,hazır ol,dirsek teması al,hizana bak
Her yer yeşil,disiplin,askerlik,Nerdesin Şafak?
Bir şiirdir hayat
Özlem, sevgiyle hasretle yoğrulsun kat ve kat
Sonra umut olur yaşam aşka dair
Ve yaşlanır insan biter günler yaşanır hayat
Güneş doğar gün batar günler biter
Baharı bekleyen çiçekler gibi
Suya hasret topraklar gibi
Güllere hasret bülbüller gibi
Özlemim hep sana bunu unutma!
Şiire renk katan senin özlemin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!