Nasıl istemez insan, bir bayramı yaşar da;
Sevinçle, mutluluk dolu emeli
Sevişen kalplerin dudağında ıslanmak.
Lakin, mutluluk evimde
Kavuşmak hayalden uzak
Yüreğim,
Patladı patlayacak.
Nasıl istemez insan, bir bayramı yaşar da;
Hürmetle öpülen babanın eli
Sevgi dolu sinelere yaslanmak…
Hürmete, sevgiye hasret koydu,
Gurbete örüldü kaderin ağı.
Tadın bir başkadır
Ah anamın kucağı… baba ocağı…
Kayıt Tarihi : 12.12.2012 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!