Yetimin, garibin hüzne açılırken penceresi.
Boş kaynar hep ocakta fakirin tenceresi.
Ne üstte ne başta var, dert ile çile kaynar.
Hüznü alıp götürsün bayramın her hecesi.
Hortumcunun hortumu, artık tıkansın kalsın.
Tüy bitmemiş yetimin, hakkı yerinde kalsın.
Zalim nemalanmasın, haklı hakkını alsın.
Bayramlar bayram olsun çocuklar ağlamasın.
Acılar dindirilsin, kötüler sindirilsin.
Garibin ve yetimin cümle hakkı verilsin.
Bayram gelmeden evvel dikenler temizlensin.
Cümle hüzün erbabı bayramı bayram bilsin.
Ankara, 01.10.2008 İ.K
Kayıt Tarihi : 1.10.2008 20:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!