Bayram Dokgöz Şiirleri - Şair Bayram Dokgöz

Sardı şu solumu tarifsiz sancı
Tutuver kolumdan düşmeyim hancı
Tükeniyor gibi beden direnci
Tutuver kolumdan düşmeyim hancı

Onu çok sevmiştim can pahasına

Fayda sağlamaz sana inan ki o yalama
Takılıp ta peşine kendini oyalama

Bitirmek istiyorlar topyekûn sağa, sağa
Sol tarafın uçurum çevir dümeni sağa

Duydum ki ara sıra falcıya gidiyorsun
Kendini vesveseye boş yere itiyorsun
Bıkarım senden diye endişe ediyorsun
Sil aklından geçirme hiç öyle şey olur mu?

Diyorlar ayrılıktan ürküyorsun sevdiğim

Her şey alelade bende aleni
Anlatsam hırsımı yine alamam
Demek istiyorum ağza geleni
Bahsetsem hırsımı yine alamam

Evvela o yılan oğlu yılanı

Kara kış mısın sen dalıma vuran
Nedir bu fırtınan nedir bu boran
Maksadın etmek mi gönlümü viran
İnsan sevenine böyle yapar mı?

Karayeller gibi sert esiyorsun

İstanbul seni soruyor bana
Ne cevap vereyim
Sevgisi yalandı gitti mi deyim
Yoksa kız kulesinde bekliyor mu deyim
Ne deyim İstanbul’a

Osmanlı torunuyum yüce yoldan sapmadım
Düşmanın sorunuyum çıkarcılık yapmadım
İsyanın yarınıyım menfaate tapmadım
Türk oğluyum Türk eri aslım oğuz boyundan

Müslümanlık gururum Türk olmak onurumdur

ŞEHİT EREN BÜLBÜL ANISINA

İYİKİ VARSIN EREN

Hiç kimse değil iken varlığından haberdar
Birdenbire milletin gönlünde oldun yaren

Bu sevda toprağa koyarsa beni
O yârin yazması olsun kefenim
Kahredip de öldü duyarsa beni
Kalmamıştı artık bilsin gümanım

Olur ya gün gelip ararsa beni

Sevgi ile akan berrak dereyim
Çağlaya, çağlaya güle ereyim
Sevda güllerine sular vereyim
Güller de arıyı mutlu göreyim

Sevda ile yanar aşkla pişerim