Bayram Çinkil Şiirleri - Şair Bayram Çinkil

ŞEREF

Şerefi alıp gittiler
Şerefsizlik bana kaldı
Namus onlarındı zaten
Namussuzluk beni aldı

AŞIK

Bir kez olsun, beni yalnız koymayan,
Dertler bana âşık, dert bana âşık.
Eyyüb’ün sabrına kanıp doymayan
Kurtlar bana âşık, kurt bana âşık.

ZORBA

Hele daha tezze gencem
Bıyıxlarım da yeni terliy
Askere getmeden yani
Evlenem diyem

Kendini kardelen çiçeği say
Yokluğun herkese umut olsun
Varlığın büyük bir sevinç

NİNEYLE SOHBET

Bir nine oturmuş ağlar;
Feryadı yüreğim dağlar.
Yetişin hastalar, sağlar,
Dinleyip de bir ses verin.

NİŞAN GECESİ

Kral benim bu gece,
Kraliçem sen.
Sefere çıkıyorum, sefere..
Kılıcımı kuşanıp

NE YAPARSIN

Ne yaparsın messebini dinini
İnsan olup seni sarsın her yandan
Doyur aç karnını geydir eynini
Budur sana kalan miras babandan

MİRAS

Gözümden akan bu yaşı,
Bana sen miras bıraktın.
Bağrıma bastığım taşı,
Bana sen miras bıraktın.

NADAS

Birinde başlamıştı bu aşk;
Onunda çocuktu daha..
Yirmisinde tutkun,
Otuzunda sarhoş,

NAMUS

Benim seni sevmeme
Onlar namus dediler
Oysa sevgiydi
namusa kul