Bayrağım Şiiri - Bilal Karaman

Sıcak yarada barut, tevhitle heyecanım
Kudretim, asaletim, Oğuz neslinden geldi
Var oluş, diriliş bu, her damlasında kanım
Parçalanan döşümden çıktı arşa yükseldi

Ateş, demir ve nefret, ölümü soludular
Koptu kızıl kıyamet dolduruldu her boşluk
Çakallar saf tuttular, yurduma yürüdüler
Aslına sırt dönenin, mayasında sarhoşluk

Kanda ilikler dondu, garp’ın fırtınasında
Düştükçe üşüdük biz, buz kesildik hepimiz
Madde manayı buldu tekbir’in deryasında
Hilalle kucaklaştı, fecrle yok olan yıldız

Ellerimde sancağım, kükrediğim hürriyet
Yoktur ölümün farkı, bayrağım tek, söz aynı
Kutlu bir şafak vakti ecdadımdan emanet
Zaferlere hükmeden, ruhu veren göz aynı

Devri Adem bir başka, itler atlar karışık
Yeis e kapılmak yok, yok asla teslimiyet
Benliğime takvamdır, kıblemde nurlu ışık
Fetihi müjdeleyen, hakkındır hakimiyet

Dört bir yanda kahpelik, oyun içinde oyun
Kılıç hakkım adalet, benim yedi düvelde
Yırtılsın şirk’in karnı, yıkılsın yüzü koyun
Hedefim Kızıl elma, ebedim de, evvel de

Sallansın gafil dünya, imansıza gark olsun
Altta başka bir hesap, üstte tepişsin filler
Gelecek gün bizimdir, saflarımız berk olsun
Çiçeklerim gülecek, ebed açacak güller

Gitmek, kalmaktan evla, şehadet son nefeste
Küfre serip çiğnetmem bir karış toprağımı
Şehidimin şanı var, gök kubbede en üstte
Namusum şerefimdir düşürtmem bayrağımı..Bilal KARAMAN