aranılmanın dayanılmaz
çekiciliği
sardığında yüreğimi(benliğimi)
telesekretere koşarım
belki yüz kere dinlediğim
mesajını tekrar dinlerim
ellerine sağlık
kaldırım taşlarını yapan usta
sen olmasan
bu göl kenarında
ayakkabılarım kirlenmeden
nasıl yürürdüm
içimde bir savaş var
anlatılmaz duygular
ne seni unutabiliyorum
ne de kendimi
ne bir çiçek açıyor gönlümde
onu ilk gördüğümde
bedava dağıttığı gülücüklerle
etrafındaki gülmeye hasret
insanları besliyordu
hayatın...
hazırlamaya çalışıyordu belki
Bu kadar karamsar
Olmak zorunda mıyız dedi
Çocuk,bir başka çocuğa
Parmak uçlarındaki kan
Çekilmişti yuvalarına
Umutsuzluk yoktu içinde
o benim Amet dayım
buzdan heykelleri var
yontamadığım
sonra sınırsız bir sevgisi
klişeleşmemiş
içine giremediğim
ne hissediyor bu kadar ağrı-sızı
kabına kulağımızı yapıştırmamızı
hiç önemsemiyor,hiç bakmıyor bile
gönderiyor bize başka bir kızı
aldatıyor bizi-kesmiyor hiç hızı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!