iki şey vardı
paylaşılamayan
vurdumduymaz
kendinden emin
iki güzel şey
yaşıma bakan benim
yaşantıma sen
kalpsiz olan benim
kalpten seven sen
içime doğansın güneş gibi
o dağ başındaki
dumanı tütmeyen evdeki
ela gözlü,kara kaşlı
billur bakışlı dilber
hangi? atsız prensi
bekliyorsun! ! !
adı konulmamış
kayıplık duygularımı
bana karşı kullanma emi
yitirdiğini söyleme kimseye
gülümseyen bakışlarını
bakmak isteyipde
yoksulluktan artırıp sakladığı
üçbeş görgü kuralını
burnumun dibine dibine
getirip bırakıyordu
aslında üçbeş saçmaydı
atmak istediği banallığıma
kamyonlar konut taşır
sınırlardan içeri
şehirler tenhalaşır
tok gönüller içeri
kaybolur her felsefe
sevemem bir başkasını sevemem
yalnız ve sensiz kalamam
sana kul köle olama
yalnız ve sensiz kalamam
benim için sakla hepsini
içinden çıkılmaz bir hal
aldığında hayatın
ruhun çıkıp gitmek
istediğinde bedeninden
ellerin gözyaşlarını
silemediğinde
bize ezberletilmeye çalışılan
buydu
eski zamanın behrinde
önceleri anlayamamıştık
farkında da değildik
aldatıldığımızın
öyle bir peri kızı söyle varsa ki dünyada
ben bulamadım o zaman benim gönlüm komada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!