Bayan Aysar Şiiri - Mustafa Uğur Can

Çürük şarap kokuları gölgeliyor
tenindeki kızıllığı.
Bayan Aysar,
göğsünün mahzeninde hiç hür olmaya çalışmadım.
Bir adı olmalıydı senin parmak uçlarının
hani bahar getirirdi, saçlarımın kırlarına.
Üşüyorum Bayan Aysar, sonbaharlar tanıdım.
Alnı, arşı öpen bir yığın hâllerim var şimdi.
Korkarım,
bileklerinin inceliğini özleyecek kadar alçalmayacağım.
Bir dansa kaldırılacaksın Bayan Aysar
O esnada uçurtmalara eşlik ediyor olacağım.
Kuşlar öldü, gökyüzü uçurtmaların.
Bayan Aysar,
ay yeniden kırgınlıklarımı süslediğinde;
tüm ihtişamımla düşlerinde konaklayacağım.
O zaman bir değeri olacak arka sokaklarının.
Sevişebilmek,
ayın saltanatına rağmen,
aya karşı,
üstelik gecenin yarısı!
Bayan Aysar,
yok ettin, tüm olmaya elverişli yarımları.