Bavul Şiiri - Senem Erdem

kapının arkasındaki bavul
kendisinden ayrılmış dertleriyle
ait olduğu çekmecelere yerleşmeyi bekliyor

gömleklerinin yakaları ve manşetleri resmi
diğer eşyaların bakışların da jilet gibi keskin

öyle uzaktan değil
sevildiğinde hissettirir nihaayetinde
erkek faatmalardaa kadınlığını

nereden nereye gelmiş
farkında bavulum
izlediğim güzergahı çalışıpta geçmiş
kapının arkasına

kopya çekmeden
içimiz kıkırdayarak
giriyoruz ciddiyetin mülakaatlarına
hiç alaya almaaz
boş bavul haavasını da
tafrasını da döker ortalığa