Gözlerim uzakları gözlüyor
Zihnim andan uzaklaşmışken.
Yine kalbim parçalanıyor
Aklıma sen gelmişken.
Unutmak en büyük ihtilal olmalı seni
Grileşmiş atmosferle bir olmuş hislerim
Gözlerim ölünün üzerindeki toprak gibi
Ağır, çok ağır, çok...
Kaldıramıyorum artık kaldıramıyorum.
Günlük güneşlik dolu her tarafı mazimin
Bir sahilde arıyor tasavvurlarını yürürken
Kızgın kumlar ayaklarının altını yakıyorken.
Tüm duyuları kaybolmuş o denizin kenarında
Hiç mi hiç yakın olmayan hayalleri var uzakta
Ufak çakıl taşı alsa atsa ufuklara doğru
Deniz alıp götürse de gösterse beyhude yolu
Gözlerin ki bir ulu sancak uluların ulusu
Gözlerin ki diz çöktürür yetmiş yedi bin ulusu.
Şayet bakışların bakışlarıma değerse,
Sanki bir pusattır, iz bırakir vuruşu.
Aşk insanı yakarken ben seyrederdim kenarda
Yoruldum artık, isyan etmek istiyorum, yoruldum!
Tüm benliğimle yorgun hissediyorum kendimi
Ruhum eziliyor şu fani bedenimin içinde
Kıyım kıyım kıyılıyor yüreğim acılardan
Her nefes alışımda hançerler saplanıyor ciğerlerime
Damarlarımda dolaşan kan bile isteksiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!