İmkansızımdın sen benim.
Doğmak bilmeyen bir güneşin sabahında,
Gökyüzümü aydınlatan
Zifiri karanlıklaradan haykıran,
Bir aydın öylece uzaklarda.
Sana uzanmak,tenine değmek
Bağladım artık canımı sana.
Anlatamam derdimi senden başkasına.
Çalamam sevdamı senden başkasıyla.
Gönlümü sana verdim ey dost.
Çalarım en güzel türküleri seninle,
Laf ağızdan bir kere çıkar
Unutacağım diyorsan yapacaksın!
Yapmazsan eğer yenik düşersin sevdana.
Kolunu kanadını kırarlar,
Kaldırmazlar seni ayağa.
Unatacağım diyorsan yapacaksın!
Açmamış bir goncagül gibi
Bekliyorum baharı sessizce
Çiçek böcek dostum oldu
Bir sen olamadın
Dut yemiş bülbül gibi
Aklımın odalarına,
Hapsetmiştim seni gelişi güzel.
Derinlerden geliyor sesin
Feryatların bir kedi gibi,
Tırmalıyor beynimi delicesine
Uyuşuyordu beynim,bedenim
Sensizliği bitiriyorum yavaş yavaş,
Atıyorum son demlerini denizlere
Aklıma mıh gibi işlensede gülüşlerin
Hiç unutmasamda gözlerinin rengini
Ne kadar korksamda incitmekten seni
Bitirmeliyim bu sevdayı usulca
Herşey sen kadar benim için.
İzmir sen kadar güzel mesela.
Geceler sen kadar karanlık,
Gündüzler sen kadar aydınlık.
Ölüm sen kadar sessiz,
Hayat sen kadar zor.
Kalbiminde odalarında,
Kilitli Kalan sorula.
Sana sorulmayı bekler,
Cevabını Bilseler de.
Her birinde ap ayrı hüzün
Ap ayrı keder
Bir umuttu oysa
Beklemek kuşlar gibi baharı.
Çaresizcce sadece tek bir şey içinnnn
Yaşam hayat mutluluk içinn.
Yokum dediğim o sabahı,
Doğuran geceye haykırmak
Denizin üzerindeki o mehtabı,
Gecenin tek aydınlık kaynağı olan ayı
O sabahı aydınlatacak güneşi,
Bir çırpıda yok etmek istedim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!