Heykelde dolaşan yapayalnız bir adamım.
Sokaklar bombş,dilimde bir şarkı
Seninle son vedaşatığım yerde bitiyor nakaratı
Gece çökmüş üzerime,ıslanıyor gözyaşlarımla
Ne kadar sana dair yaşanmış anım varsa
Atıyorum terkedilmiş gönlümün ücra mezarlarına
Kelamımdaki bergeman gönül dergahımdan edilmez ki ber tak nihaden,
Çemişe ''çüş'' ettiğimi zanneder günahların ehli çektiğim kahrı bilmeden,
Rahman rahim bir tek Allahtır,geri kalanlar teferruattır haybeden,
Oysa kirpikten dökülen sirişktir ebedi,beni hayata küstüren.
Filvak-i bazı zaman galeyana koşar gailesi ozanın,
Ve daim kalemi omuzlar yükünü biçare gözyaşlarının,
Umut ki mumla aratır kendini,hurdahaş kirpiklerinde insanın,
Kıssamdan hisse al oğul, lakin masal değil gerçektir anlattıklarım.
Dey Bemihr buyurunca,alır dört bir yanı yarin özlemi; bilhassa zahiri,
Yalnızca bendenize mi farz kainatta eylemek dehr nikühi,
Sabrın sonu selamettir lakin sitem abad haindir katımda besbelli,
Aşuğu Maşuktan alıkoyan firye kilometrelerdir asıl hakeden köteği.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!