Güneş gizleniyor ağır ağır ufuk çizgisinde
Parçalanıyor sessizlik eflatun gökyüzünde
İskelede bir kayık, bir çift kürek, bir sevdam
İçimde senden hatıra, kanayan bir yaram
Kapılıyorum serin suların ahenkli çırpınışına
Bir mahzunluk değiyor yüzümün yanışına
Rüzgar esiyor incitmeden, göğsüme çarparak
Ağlıyorum hıçkıra hıçkıra aydan utanarak
Bir sağnak alıp götürüyor gözyaşımı eliyle
Mehtap ağıt yakıyor en tutkulu haliyle
Alev alev yanıyor saçlarım, dağılıyor geceye
Aşk kusuyor mor gece, aşk kusuyor kendince
Tebessümün beliriyor sazlıkların arasından
Kurtulamıyorum işte! Bu gönül yarasından
Sulara çarpıyor özlemim, dönüyor eksenimde
Bir sıcak öpüş kalıyor resminin üzerinde
Gözlerin bir saklı kent, çekiyor kuytulara
Asılıyorum küreklere, asılıyorum vuslata
Bırakıversem kendimi şimdi karanlık sulara
Nasıl olsa batmışım, batacağım kadar sevdana...
12 Aralık 2007
Nigar ErkoçoğluKayıt Tarihi : 12.12.2007 12:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir sıcak öpüş kalıyor resminin üzerinde
hayat bir kez bile olsa batmışsa içimize
kim neden karışır biz sevenlerin gönül işine..
tebrikler, bu şiirin de gerçekten bir harika olmuş..
Nasıl olsa batmışım, batacağım kadar sevdana.
Yüreğiniz ve kaleminiz hiç durmasın.
TÜM YORUMLAR (6)