Yan oda ağlıyordu az önce...
Kaderine terk edilmek onun kaderiydi belki de...
Sensizlik yalnızlıkla, o da ıssızlıkla eşdeğerdi.
Amiyane tabiriyle hüzün tortulamıştı yürekler,
Başıboşluğun simgesiydi oraya buraya ağlar örmüş örümcekler
Ve kireçsizlikten kurumlanmıştı direkler.
Tamiri imkansız hatalar ve dönüşü olmayan yollar vardı
başka türlü bir şey benim istediğim:
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..
Devamını Oku
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta