Kaç zaferlerden çıktı da bu yürek hiç bu kadar kaybetmedi! Savaş sonrası ölülerini toplayan yenilmişlikler içerisindeyim sanki! Biri gelse de artık atsa toprağımı üzerime,
Adını koysa ya mezarıma!
Ve birileri bilinmezliklere dua etmese artık!
Yoklukla varlık arasında gözlerimin med-cezirlerini bilemezsin. Kabaran diğer yanımı hep alıp götüren çaresizliklerde, her zaman ki gibi sahilime cansız bedenle vuruyorum,
Karaya oturuyorum,
enkazımdan arta kalanlar sadece tezgahlarda batan geminin aşkları bunlar diye etiketleniyor..
susuyorum….sustukça içime kusuyorum,
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta