Baston
yıkılmışsın,bir yıllar geçirmişin elindeki türküler söylerken yapılmış içi küf dolu bastonusun
bakılmamış yüzüne, güler yüzlü kalmış dizine ancak bir ayağı düşünce hatırlanmışsın her gün selamlaştığım çukurdan
yakılmışsın, her bulanın seni kırıp yediye böldüğü yerde; dumanın arkasından kimseler tanımaz seni
yıkılma dur! hala seni hatırlayanlar var eski demir balkonlarından tanıyan komşu sohbetlerin
kuşlar besleyeceğiz! karnımız doymuşcasına ekmek kırıntılarıyla
çiçekler uzatacağız bulutlara! kana kana Su içebilmişiz gibi
Kara kışta yine sadece kendimize yetmeyeceğiz
tek derdimiz olacak sıtma tutmamışlık, yanan bir soba, açlıkla kavga etmeyen uykular
gece olduğundan anlayacağız birbirimizi ağzımız kapalı, konuşanları da bir o kadar duymayacağız
en çok gece düşüneceğiz bir işimiz varmış gibi sabahları
Kayıt Tarihi : 10.12.2023 02:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!