Sevdanın memnuniyetsiz işçisi gibiyim
Sorsan istemem seni
Ama bırakamam da.
Eğer unutmak istiyorsam seni
Her gece hayal kurmayı bırakmalıyım.
Seni düşündükçe
Çocuklarım sana benzesin istiyorum.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta