Başkent kaldırımlarında
.............................- bir çocuk,
Kara – kuru bedeni,
Ayağı çıplak
............. - karnı aç.
Sorsan bilmez adını.
Ne topaç çevirdi ömründe,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu ayıp yaşanacak mütemadiyen başkent sokaklarında... Ve diğer şehirlerde... Şehrin soğuk nefesigaddarca eğilecek çocukların üzerine... Hep soğuk buldum başkenti... Ve şair gibi İstanbul'a dönüşünü sevdim hep...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta