Doğmak bilmeyen Güneş bir başka parıldıyor tepelerin ardından sanki bugün.
Belli ki dünden kalan o kötü havalar bu sabaha çoktan sürgün.
İcra gelmiş sanki içime, artık hissedemediğimden de görünüyor olabilir gerçi her şey düzgün.
Ya da yoruldum mutsuzluktan, bu yüzden hiç bir şey eskisi kadar gelmiyor üzgün.
Söyleyemediklerini de anlardım bir saniyeliğine baksaydın bana gözlerini ayırmadan
Bunları en son ne zaman yaşadım hatırlayamıyorum mesela zihnimi epeyce zorlamadan.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta