Başka Aleme Dalıyor Şiiri - Hasan Arpaci

Recep’in,
Çocukluğunu bilirim.
Afili mi afili,
Birazda aileden torpilli…

Evleri konak gibi,
Bahçelerinde dut ağaçları,
Elma fidanları,
Geniş tarlaların sahibi.

Recep okumak için,
Uzak diyarlara gitti.
Oralarda neler etti,
Hangi duygular onu mahvetti,
Bilmiyoruz…

Kimisi Recep’i fişlemiş,
Kimisi ruhuna işlemiş,
Kimisi de hayallerini şişlemiş.
Yoksa neden,
Yarım akıl olsun Recep diyoruz.

Şimdi kendi dünyasında,
Dünyanın rüyasında,
Kimseyi takmıyor Recep.
İnsanlara acıyor mu acep.
Derken,
Her gün transa geçip,
Başka aleme dalıyor.
Kim bilir o alemden,
Bize nasıl bakıyor…

Kainat içinde,
Hepimiz bir yolcuyuz.
Gelip geçerken işte,
Bir anlık uğruyoruz…

H. Arpacı, Ortalıca, Tosya