Başka 3 Şiiri - Nuri Cumhur Özkaya

Bir filmde ölen kadın başka bir filmde diriliyor
Uyarlama demiş teorisyenler, bir evren bu kozmosa uyarlanmış
Görünmeyenlerimizin hepsi ötede farkında mısın?
Ayrılıp nereye gidiyor bu düşünce,
Ah rica ederim ruh diyerek bilinmezleri besleme
Bir köşesi ötede aklımızın
Yoksa neden bu korku, en azından bendeki
Bu görünmezlik…

Fincanımdaki sade kahve
Nasıl güzel fokurduyor kendiliğinden
Soğuk su ile buluşunca
Hayret ettim soğuk sunun
Kahve içindeki bilmem neleri parçalarken çıkardığı sese
Ha ne diyordum…
Uyarlama demiş teorisyenler
O zamanlar yani
Düşüne düşüne insan dışı başka akılların varlığını düşünmüşler
Sayfalarca yazmışlar, saatlerce okumuş insanlar
Farkında mısın ikimiz de birbirimizin varlığından emin değiliz
Bugün bile!
Yokluğun da yaratıcısının O olduğunu öğrendiğimizde ne şaşırmıştık ama!
Nirvana’ya koşanların gerçeği nasıl ıskaladığını anlayarak üzülmüştük.
Senin ya da benim son nefes ile ilk üfleyiş arasındaki yokluğumuz
Ol’dan sonra ve ilk nefesten önceki yokluğumuza benziyor
Belki bu kozmosun uyarlandığı evrenden geldik
Gideceğimiz yer de orası belki
Belki hep oradaydık,
Nefes alırken bile aklımızın bir köşesiyle bağlıydık oraya en azından
Yine oraya gideceğiz, dediği gibi.
Kahveni soğutma.