ey başımda eksilmeyen
sevimli bela
sen gecelerini güzel rüyalar ile süslerken
zemheri bir gece de
dışarda kar fırtınası camları kaplarken
eksi 13 leri vururken umursamadım bile
bende senin hayalini alıp karşıma
daldım derinlere
bir arı misali eşeledim sayfanı yaprak yaprak
didik didik sorguladım
neler gördüm neler
özünde,sözünde,gözünde
ağlayayım mı güleyimi
bitkin düştüm sabahı edemedim
gerçeği yatsıtmak gerekiyorsa
yüreğime kor oldun
yaktığın yıktığın yerler
benek benek benliğimde kalacak
ta ki yaşamın sonuna kadar
doldun daştın bir kaynar misali
gittin geldin bir ruh,bir can misalı
boğuluyorum zor vermekteyim nefesi
direniyorum
hızla çarpıyor kalbim zorluyorum kendimi
bir daha seni, görsün,seni duysun diye
yok bu gecenin gündüz e erişilmesi
zor zahmet olacak galiba bu gidişat
ama senin içindir senin için.
ey başımın eskilmeyen belası...
Memocilo
Kayıt Tarihi : 22.2.2012 01:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!