Başak Ulutaş Şiirleri - Şair Başak Ulutaş

Yar sessiz ser sessiz
Onca kalabalığa rağmen her yer sessiz
Nihayet kulaklarım gözlerim aslını terkeder oldu
El ayak tutmaz
Can yanmaz oldu çığlığım sessiz
Can nefes almaz

Dûnya bana tabii
Avucumun içinde
Korudun mu dersen
Korudum
Yaptıklarından incinmesin diye
Hiç hatırlatmasın diye

:) Bir dogru söze bağlı urganın ucu
Çekip çıkarsın diye
Sıkıp öldürsün diye
40 yıl oldu görmedim hacı
Sıkılacağını bile bile
Doğrucusunu

Kitapçı Yaşar'ın hikâyesidir
Saçların beyaz olmuş toz mu ak mıdır
Belin iki bûklûm okumaktan mıdır
Ya benim en mutlu olacağım an
Yaşar Bir kitapta yazar mıdır
Anlat da yapam

Güzeliz dostum biz içmeden güzeliz
Gönlü güzel dostun gülşeniyiz
Gün gelir gün ışığı bile göze yük olsa
Biz dostun ışığına karanlığına da perçemiz

Bizi bilen,bildiğimizi de bilsin

Cadde sıcak
gûneş inmiş çiçeklerin yanına hoş eder,
aman benim deli gönlüm aramaz akıl,
Her deliye takılır
gelenle gidenle hoşbeş eder

Bebeğim yüreğimi sevdayla karalama
Yara bere olmasın yüzünde ruhumun
Aralama kapalı perdelerimi
Kalın pelerinin etekleri sürüsün yerde
Ağır ve zavallı hayatıma dokunma
Bilirim görürüm en ufak gürültüde uyanacak bebek gibi

Kavur kavur yaktın yandîrdın
Ahın bir de narı mı olur
Baş eğmedin dergahî yıktın
Böyle ahdın harı mı olur
Avazım senden ziya de!
Bana ah etmenin kârımı olur!

Sen yokken
Ellerim ayaklarım donarken
Kar yağarken boğazdayken
Ağlarken
Ve seni götüren gemilere bakarken
Başka nasıl seni sana anlatır insan

Dûşlerin ter
Gülûşlerin çam ormanı kokuyor
Yûreciğinde bir çocuk
Gözlerin kaybetmekten korktu mu
Sesinde bir gözyaşı titriyor
Ordan biliyorum