Yeter artık, konuşmasın hiç kimse,
Dile alıp, dilim-dilim dilmesin…
Birileri bundan çıkar sağlarken;
Artık baş örtüsü konu olmasın,
Çözün bu mevzuyu, yarım kalmasın…
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?