Barış Şahin Şiirleri - Şair Barış Şahin

Üzerime çelik dökmüşler sevgilim, dünya içime işlemiyor,
İşlenmemiş yerlerimde akromegalik bir his olmuşsun, içten dışa doğru eriyorum.
Zaten içi yanmışları sevenler gökyüzünün balkonundan Dünya'ya ayak sallarlar, birde bütün iyi şartlarda hayatın bir tek kuralı vardır; ayağını boşluğa doğru sallayanlar hiçbir yere varamazlar..

Açtığında ödüllendirilen bir çiçek baharı baştan çıkarır
Baştan çıkan her şeyi topuktan ölçmeye başlarlar

Gönlümün çatısı uçmadan evvel bende severdim yağmuru, saksılar çiçeklere dar gelene kadar çiçeklerde sever, zaten yağmur dediğin içi geniş olana güzel..
Yani sevgilim, bu çelik gövdeli gecenin karşısında yıkılmışsak ve geçememişsek bu çelik gövdeli geceden, izbe bir tavan arasında sıkışıp koşamamışsak yağmura
Saksılar niçin çiçek yetiştirme telaşına tutuşsun..

Bahar ne zaman gelecek diye dert etmiyorum artık kendime sevgilim,
Bahçıvanlığımı bir çivinin ucuna tutuşturup soğuk duvarların derinliklerine çaktım.

Göğsümün bozkırlaşmış yerlerini bir yangın telaşı almış ki sorma
Mayınlar gizlediğim sınırlarımdan hangi katırın sırtında kaçırdın gözlerini ülkeme Fecra
Yitik iklimimde bir bahar düğünü, gözlerini değdirdiğin dağlarımda menekşeler yetişiyor..

Geçtiğin bozkırlarıma ela gözlü türküler çalınmış Fecra
O merhamet görmemiş dağlarımın heybetinden geçilmiyor

Önceleri tropikal iklimleri severdim, şimdilerde bütün hava koşullarında seni arıyorum kendime
Bulduğum yerde manzarası en güzel yerlerine mor sümbüllerinden açacağım, sana açtığım iklimlerimden tut beni.
Bağrı yanmış sevdalıların, konuşunca kendi sesine yabancı kaldığı kuyulardan çektiği sularla, sevdasını söndürmeye telaşı yoktur.
Bende öyle telaşsız yankılandım, sevdamıza su çektiğim o kuyunun duvarlarında..

Önüne yol koymuş insanlar her ne olursa olsun o yolu yürür