Bir çocuk ağladı barış çığlıkları arasında
Yaşamın ortasında açlık ve kavgayla
Küçük yaralarına bakıp bakıp kanayan yerlerini gösterdi
Görmediler çevirdiler yüzlerini dillerinde
Barış diyorlardı ağladı çocuk
Sesleri çocuğun çığlığını bastırdı ellerinde kan gözlerinde
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta