yorgun zamanlarımın hırçın ruhu
şimdi sende beni terk ettin, gittin
senin gücünle ayakta duracaktım
ama senin gücünle yanlız kaldım.
yıllar var ki demiyorum, diyemem
gidiyorum artık arkamda kaldın,
gidiyorum çünkü beni sen yolculadın,
biliyorsunki geri dönmek yok artık,
ağladığın algılarının hiç bir kadar sefil,
hiç biri beni sevdiğini görmeyecek kadar rezil,
benim kavgalarımın geri kalan insanları,
uzak diyarların sessiz rüzgarıyım
yok kimsem eserim geçerim
arkamdan kimse bakmaz ağlamaz
yanlızlık esrarengiz olmaksa ben oyum
ben o kadar yakınımki size
ne oldunğunu unuttuğun an
sevmek sana haramdır
sen kendine verdiğin sevgi kadar varsın
özeliğin sevmekse sevgili ol
acı vermek çektirmek değil
acı çektirmeki sevil doyasıya
bala bandım kahvaltıda
çayıma üç şeker attım
peyniri ekmeğime sürdüm
sövüşü çok severim
çayda çıra oynadım
hey gardiyan duysesimi bağrıyorum
anamın çorbasını özledim arıyorum
cezam nedense çok ağır istamiyorum
ben suçsuzum beni serbest bırak
ben köyümün çobanıydım suç neyime
geleceğin kaygısını unutmak hata olur
geçmişinin geçirdikleri ile ilerle gör
görmediğin hata senide yok eder
olmadığın kaygıyıda getirmeki ilerle
olanın verdiğinden fazla isteme
elindekini bile ve sağlam tut
adam değinle olmaz aşina
verdiğin selam kadar olasın rana
bu hayatta olasın müstesna
sevilensin doyası ağlasıya
sen kendini kimden bilirsinki
Yıllar varki acı dolu geçmiş oldu,
anlatamayacak çileler doldu,
beni senden eden zaman,
şimdi geçmiş oldu.
zaman varki an meselesi gibidir,
geldiğini anlamayacak kadar hızlı,
yine geldim kapına, yine çaresiz,
dolandım yıllarca kendi halimde,
dolandırıldım sanki sensiz benliğimde,
bıraktım içimdeki bencili öteye,
istediğimden olmadı çaresizliğim,
istemediğimden ötürü yıldım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!