Barış'a Mektup Şiiri - Hakan Avcier

🕊️ BARIŞ'A MEKTUP 🕊️

Fırat ve Dicle'nin kavuşamadığı,nice kadim sevdaların beşiği, altın sırması saçları ve çakır gözlü yiğitlerin uğruna cenk ettiği, nesilden nesile bir miras olarak bırakılan kutsal sevda. Özgür Mezapotamya!.

İşte bende herşeyden bihaber çocuk masumiyetiyle Mezapotamya'nın özgür ruhunda koşarken yırtık ve yamalı pantolonumun cebinde yarına dair umutlar taşıyordum. Önce annem öldü sonra babam. Bundan gayri öksüz kalmış; bir annenin şefkatli sinesine bir babanın merhametli yüreğine muhtaç kaldı başım. Tek başımayım bu hayatta. Ceblerime yarına dair taşıdığım umutlarıma çekiçle vurulmuş ve rüzgarda uçuşan kıvılcımları bir Anka kuşunun kanatlarıyla uçup gitti.(Yeni doğuşlar için)

Artık zirvelerden bakıyorum sana, seyrine ve güzelliğine doyum olmayan Mezapotamyam.
Bu eşsiz coğrafyanın birde kötü kaderi vardı. Bin yıllardır özgür yaşayan ve her santimini doludizgin koşan atların sırtına bir gün, zulüm kamçısından şakıyan acı sesler indi. Her şeyden bihaber topraklarından sürgün edildi. Her dağın her taşına değen rüzgar artık esmiyor (acı esiyor) kardeşliğin simgesi olan bu topraklar ihanetin beşiği oluyordu adeta.
Oysa ki aynı toprağın mamülleriydik, bir başakta yediverenler gibi.
Bir yanımızda sevda, bir yanımızda kardeşlik.
Öylece yaşayıp giderdik.
Sazımızda aynı mertlik türkülerini çalar ve aynı halayı çekerdik.
Aynı sofrada ekmeğin buğusunda kaybolur, ihanet nedir bilmezdik.
Güneş her şafakta üstümüze eşit doğar ve sırtımızda ki çiğleri eritirdi.
Bir sabah ihanetin soğuk ve acı rüzgarları esti aramıza.
Kimimizi savurdu dağlara, kimimizi sürgün etti yollara.
Kayboldu gözlerden o özgür koşan atlar ve güzelim anılar.
Solgun resimlerden başka birşey kalmadı elimizde.
İnsan bu dayanılmaz acıyı her gün hisedermi yüreğinde?

Ey! Özgür ruhunda deli taylar koşan.
Ey! Çocuksu masumiyetinde yarına dair umutlar taşıyan.
Simurgun kanatında ki kıvılcım alevlenmekte.
Sazımızda ki mertlik türkülerini kahramanlık nağraları atan çakır gözlü yiğitlerin hâlâ söylemekte.
Kaldır öksüz başını ; Anaların şefkatli sinesine, babaların merhametli yüreğine ...