Banu Karataş Şiirleri - Şair Banu Karataş

Yokluğu hangi meczuptan sorayım?
Gölgelere sirayet eden tükenmişliklerde mi bulayım?
Söylesene!
Yaşamın renkleri ne zaman silindi ruhundan?
Ne zaman bu kadar yalnız kaldın da hiçliğin içinde göremediler seni?
Cama vuran yağmur damlalarını izlerken nasıl söktüler yüreğini acıya acıya her bir damlayla?

Tüm dağılmışlıklarımla her şeye rağmen kapındayım işte.
Ağzından çıkacak iki kelamla ya beni toparla ya da darmaduman et.
Seninle olan yarım kalmışlıklarımı başkası tamamlamadan söyle sözünü.
Böyle sürüncemede bırakıp ateşe atma beni.
Gözlerin yeterince yakmışken beni…
Bize bunu layık görme!

Hiç başlamayacak ve hiç bitmeyecek
Hep var olacak ve hep yok olacak
Hem kendimde hem sende…
Gülüşlerim solacak
Bazen günlerim doğacak seninle…
Aynalar aksini yansıtmayacak

Deniz…
Çok savaştı gece gündüz demeden
Ama sevgisi büyüktü mücadelesinden
Kırmak yoktu kelimeler diyarında denizin
Önceleri sakin sakin duyurmak istedi feryadını
Duymadı, görmedi dağlar onun gelgitlerini

Yasaklara rağmen sevdim seni.
Aşktın, nefestin, görmeden sevdiğimdin.
Ayıp mı, günah mı sana tutulmak?
Kalp atışlarımda hissettiğim şey,
Tenimde yanan bu ateş,
Boğazıma oturup kalan bu ağırlık,

Kuş cıvıltılarıyla özgürleşiyor ruhum
Ağacın köklerinde suya kanıyorum
Topraktan filiz veren sürgünlerle boy alıyorum
Gün ışığı süzüldükçe hayat buluyorum
Yaşamış gibi değil, düpedüz yaşıyorum.

Yeni bir gün, yeniden hayat, sil baştan…
29 Şubat…
Dört yılda bir artan artık günüm.
Ana karnından ayrıldığım değil, ana kucağına dönüş günüm
Bugün doğum günüm benim!
Hayattayken boğularak aldığım nefeslerden kurtuluşumun günü

İnsan davranışlarından sorumlu yaptıkları ölçüsünde
Doğru yanlış neyse onu idrak etmeli önce
Kim ne der diye değil, kime ne eder diye bakmalı
Önceliği ardına, zaiti de en başa koymamalı
İyiliğin köprüsünde ilerlerken kötülüğün uçurumuna düşmemeli
Güzellik maskesi altındaki bencilliğe meyletmemeli

Yollar her zaman istediğin yere çıkmıyor ki
Çıkmazlara saplanıp kalıyor
Gitmek istediğine gidememek…
Kalmak zorunda olduğunun yanında durmak…
Hepsi bu…