Bandırma Şiirleri 5. Suphi'nin Meyhanesi

Suphi’nin meyhanesinde üç kişi vardı
Üçü de birbirinden esrik, üçü de berbattı.

Biri dalmış gitmiş geçmişine sövüyor
Kalakaldığı bu kente ver yansın ediyor
Dışarıda konuşan denizi duymadan
Uçmuş başıyla düşler görüyordu.

Biri sarhoş körkötük belli ki aşık
“Doldur Suphi doldur,derdim taştı”,diyordu
Ta ötelerdeki sevgilisinin ardından
Koşuyor..koşuyor tutamıyordu.

Biri iyice delirmiş,bağırıp çağırıyor
“Lokman Hekim bulamaz bana çareyi
Ben önceden yaralı,önceden gebermiş”
Deyip, çocuk gibi iç çekip ağlıyordu.

Suphi’nin meyhanesi bir başka alemdi
Kadehler bir dolup bir boşalıyordu.