Kaçırdın gözlerini, cesaretin yoktu bakmaya.
Korkuyordun, gözlerimde kendini görmeye.
Oysa, bir bakış muktedirdi her şeyi anlatmaya.
Anladım, gözlerinde bana yer yoktu.
Kelimeler uçuşuyordu havadan sudan konular etrafında.
Korkuyordun, boğazında düğümlenen gerçekleri söylemeye.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
